مبانی تئوری حزب در اندیشه ما - درس سوم
حزب سازمانی، حزب سازمانده، حزب سازمانگر – بخش ششم
1- مبانی مقدماتی تئوری حزب:
الف - انواع حزب:
• - حزب سازمانی.
• - حزب سازمانده.
• - حزب سازمانگر.
ب - انواع تشکیلات حزبی:
• - سازماندهی ساختمانی.
• - سازماندهی عمودی.
• - سازماندهی افقی.
ج - اشکال ماهیت حزبی:
• - حزب حکومتی.
• - حزب سیاسی.
• - حزب جنبشی یا حزب پائینی‌های جامعه.
• - حزب بالائی‌های جامعه.
د - اقسام برنامه حزبی:
• - برنامه حزبی سیاسی.
• - برنامه حزبی اجتماعی.
• - برنامه حزبی طبقاتی.
ه - انواع استراتژی حزبی:
• - استراتژی حزبی مشارکت قدرت.
• - استراتژی حزبی آلترناتیوی قدرت.
• - استراتژی اقدام عملی سازمان‌گرایانه توده‌ائی بر پایه خودآگاهی توده‌ها.
و - انواع خودآگاهی موضوع حزب سازمانگر:
• - خودآگاهی سیاسی.
• - خودآگاهی اجتماعی.
• - خودآگاهی طبقاتی.
ز- انواع جنبش تکیه گاه حزب سازمانگر:
• - جنبش اجتماعی.
• - جنبش دموکراتیک.
• - جنبش سوسیالیستی یا طبقاتی.
ح - مبانی تئوری حزب سازمانگر:
• - توزیع قدرت سیاسی بر پایه دموکراسی.
• - توزیع قدرت اقتصادی بر پایه سوسیالیسم.
• - توزیع قدرت معرفتی بر پایه پلورالیسم.
ط - شعار حزب سازمانگر:
• - آگاهی، آزادی، برابری.
• - آگاهی یا پلورالیسم معرفتی.
• - آزادی یا دموکراسی سیاسی.
• - برابری یا سوسیالیسم اقتصادی.
ی - جهان بینی حزب سازمانگر:
• - توحید فلسفی.
• - توحید اجتماعی.
• - توحید انسانی.
ک - خواستگاه مرحله‌ائی حزب سازمانگر:
• - مستضعفین طبقاتی.
• - مستضعفین سیاسی - اجتماعی.
• - مستضعفین فرهنگی - معرفتی.
ل - تاکتیک محوری حزب سازمانگر: انتقال دیالکتیک سیاسی، دیالکتیک طبقاتی، دیالکتیک اجتماعی از متن جامعه به آگاهی یا خودآگاهی مستضعفین.
م - مراحل استراتژی حزب سازمانگر: ترویج، تبلیغ، تهییج.
ن - مبانی فرآیند ترویج استراتژی حزب سازمانگر: نقد مذهب، نقد قدرت، نقد مردم یا مستضعفین سیاسی و اجتماعی و فرهنگی ایران.
س - مبانی فرآیند تبلیغی استراتژی حزب سازمانگر: مرحله اثباتی و ایجابی؛ تبیین و تشریح و تبلیغ دموکراسی، سوسیالیسم و پلورالیسم.
ع - مبانی فرآیند تهییجی استراتژی حزب سازمانگر: مرحله نفی‌ائی و سلبی؛ نفی استبداد، نفی استثمار و نفی استحمار.
ف - شعار فرآیند ترویجی استراتژی حزب سازمانگر: آرمان، نظریه، برنامه.
ص - شعار فرآیند تبلیغی استراتژی حزب سازمانگر: نان، آزادی، فرهنگ.
ق - شعار فرآیند تهییجی استراتژی حزب سازمانگر: نفی زر و زور و تزویر.
ر - آرمان و هدف استراتژیک حزب سازمانگر:
• - امامت سیاسی مستضعفین ایران بر پایه دموکراسی.
• - وراثت اقتصادی مستضعفین ایران بر پایه سوسیالیسم.
• - عدالت اجتماعی و فرهنگی مستضعفین ایران بر پایه شوراها، یا به عبارت دیگر تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی توده‌ها (مستضعفین سیاسی، مستضعفین طبقاتی، مستضعفین فرهنگی و اجتماعی ایران) به دست و انتخاب خودشان.
ش - تعریف حزب سازمانگر: تشکل مستضعفین سیاسی، مستضعفین اقتصادی، مستضعفین فرهنگی ایران برای ایجاد تعادل قوا با حاکمیت سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ایران.
2 - اصول مقدماتی تئوری و برنامه و استراتژی حزب سازمانگر:
1 – حزب؛ از محیط کار و زندگی زحمت کشان عبور می‌کند.
2 - زحمت کشان «به نیروی خود» به رهائی می‌رسند و نه به نیروی پیشگام و حزب.
3 - حزب؛ تشکلی سیاسی و اجتماعی و طبقاتی از جنبش‌ها و تشکیلات خودجوش گروههای اجتماعی یا طبقات و اقشار پائینی جامعه می‌باشد.
4 – حزب؛ در پروسه تکوین افقی خود باید بر فعالیت علنی تکیه داشته باشد و نه فعالیت مخفی، زیرا تشکیلات افقی حزب برعکس تشکیلات عمودی حزب از محیط کار و زندگی مردم می‌گذرد.
5 - کار حزب؛ هدایت‌گری سیاسی و تشکیلاتی و اجتماعی و تئوریک جنبش‌های سه گانه اجتماعی و دموکراتیک و طبقاتی جامعه می‌باشد.
6 - بدون «تئوری و برنامه و استراتژی کنکریت حزبی» هرگز نباید بر پایه تئوری عام و کلاسیک حزبی و استراتژی دیکته شده و برنامه کلی احزاب کشورهای خارجی، به صورت وارداتی اقدام به تشکیل حزب کرد.
7 - مرحله «رهائی» استراتژی حزب پائینی‌های جامعه که به نیروی خود صورت می‌گیرد، مرحله نفی‌ائی (یا به قول اقبال مرحله «لا» ی) شعار «آگاهی و آزادی و برابری» می‌باشد، در صورتی که مرحله دوم که مرحله «آزادی» می‌باشد مرحله اثباتی (یا به قول اقبال مرحله «الا» ی) شعار «آگاهی، آزادی، برابری» می‌باشد که باید از هم تفکیک گردد.
8 - فونکسیون یا عملکرد حزب سازمانگر پائینی‌های جامعه - که ایجاد موازنه قوا با بالائی‌های جامعه می‌باشد- از طریق مبارزات دموکراتیک و مبارزات سوسیالیستی و مبارزات تئوریک به انجام می‌رسد.
9 - بر پایه تئوری حزب سازمانگر: دموکراسی که همان توزیع قدرت و ثروت و معرفت در دو مرحله سلبی (نفی زر و زور و تزویر) و اثباتی (تحقق «دموکراسی و سوسیالیسم و پلورالیسم» یا «آزادی و برابری و آگاهی») می‌باشد، همان تئوری عدالت در اشکال سه گانه آن یعنی «عدالت سیاسی، عدالت اقتصادی و عدالت اجتماعی» می‌باشد، لذا موضوع عدالت در اشکال سه گانه آن توسط «دموکراسی سیاسی و دموکراسی اجتماعی و دموکراسی اقتصادی» بر پایه نفی «زر و زور و تزویر» و تنها در جامعه‌ائی تحقق پیدا می‌کند که بین پائینی‌های جامعه و بالائی‌های جامعه توسط حزب سازمانگر «تعادل قوا» حاصل شده باشد (قابل توجه است که هم موضوع عدالت وهم موضوع دموکراسی بر امر توزیع قدرت در اشکال سه گانه آن تکیه دارد).
10- حزب سازمانگر؛ در راستای سازمان‌گری پائینی‌های جامعه که در جنبش‌های سه گانه دموکراتیک و اجتماعی و سوسیالیستی آرایش اجتماعی پیدا می‌کنند و انجام آن، تنها به صورت تشکیلات افقی امکان پذیر می‌باشد و نه توسط حزب عمودی سازمانده پیشگام که تکوین آن - تقدم زمانی بر حزب افقی سازمانگر- دارد.
11 – آن چنان که تئوری حزب سازمانگر می‌بایست به صورت دو مؤلفه «سلبی و اثباتی» در راستای تحقق اصل عدالت یا دموکراسی و بر پایه سه شاخه «توزیع قدرت و توزیع ثروت و توزیع معرفت» تدوین پیدا کند، برنامه و استراتژی حزب نیز باید بر همین مبانی یعنی؛
اول - مؤلفه سلبی توسط نفی «زر و زور و تزویر».
دوم - مؤلفه ایجابی که عبارت است از: «استقرار دموکراسی سیاسی بر پایه توزیع قدرت سیاسی حکومت از بالائیها به پائینی‌های جامعه»، «استقرار سوسیالیسم بر پایه توزیع ثروت در جامعه»، «استقرار پلورالیسم فرهنگی و معرفتی بر پایه توزیع معرفت در جامعه»، تدوین پیدا کند.
12 - انجام عدالت سیاسی یا عدالت اجتماعی یا عدالت اقتصادی که همان - دموکراسی سیاسی و دموکراسی اجتماعی و دموکراسی اقتصادی- می‌باشد و بر پایهشعار «آگاهی و آزادی و برابری» قابل تحقق است، جز بر پایه حزب سازمانده عمودی و حزب سازمانگر افقی ممکن نیست زیرا تا زمانی که توسط احزاب پائینیها - دموکراسی سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و معرفتی- در معرض انتخاب توده‌ها قرار نگیرد، هرگونه حرکت دموکراسی خواهانه (سیاسی و اقتصادی و معرفتی در کوتاه مدت یا دراز مدت) به شکست گرفتار می‌گردد، فونکسیون احزاب سازمانگر افقی یا احزاب سازمانده عمودی این است که توده‌ها را بر پایه حرکت‌های سیاسی و اجتماعی و طبقاتی به مرحله «انتخاب حزبی و پذیرش تشکل حزبی می‌رسانند» و تعادل قوا با بالائی‌های قدرت، که شرط تحقق عدالت و دموکراسی است حاصل می‌شود.
13 - در باب استراتژی حزب دو نگرش متفاوت وجود دارد:
نگرش اول: این که سازمان‌گری حزب از مسیر محیط کار و زندگی توده‌ها می‌گذرد.
نگرش دوم: معتقد است که سازمان‌گری حزب بر پایه اعتقاد توده‌های حزبی به برنامه و استراتژی و تشکیلات حزب تحقق پیدا می‌کند.
در نگرش اول؛ سازمان‌گری حزبی برپایه حزب افقی شکل می‌گیرد و حتما باید این سازماندهی به صورت علنی صورت گیرد.
اما در نگرش دوم؛ سازمان‌گری حزبی بر پایه حزب عمودی انجام می‌گیرد که در سازماندهی تشکیلات عمودی برعکس سازمان‌گری تشکیلات افقی حرکت به صورت غیر علنی نیز قابل انجام است.
ادامه دارد