آغاز «سال تحصیلی 1400 – 1401» در سایه «موج پنجم کرونا» و قتل و عام تاریخی مردم ایران - سرمقاله

امسال سال تحصیلی 1400 - 1401 در شرایطی آغاز می‌شود که موج پنجم سونامی کرونا (با شیوع ویروس دلتا، نوع جهش یافته هندی کرونا که از اوایل تیرماه سال جاری در کشور ایران صورت همگانی پیدا کرد ه است) در حال قتل و عام مردم نگون‌بخت ایران می‌باشد. لازم به ذکر است که از آنجائیکه قدرت سرایت و کشتار ویروس دلتا 60 درصد بیشتر از ویروس کرونای آلفا (که در بریتانیا گسترش یافته بود) می‌باشد، همراه با تأخیر یکساله رژیم مطلقه فقاهتی حاکم در واکسینه عمومی و ملی مردم نگون‌بخت ایران، به علاوه عدم توان رژیم در ایجاد قرنطینه با هزینه خود مردم و استهلاک زیرساخت‌های درمانی و بهداشتی کشور (به خصوص در طول 20 ماهه حاکمیت ابر بحران کرونائی) و کاهش بودجه درمان و بهداشت و خصوصی‌سازی و طبقاتی و کالائی کردن سیستم بهداشت و درمان کشور و حاکمیت مافیای داروئی وابسته به عمله و اکره رژیم مطلقه فقاهتی حاکم و فقر فلاکت حاکم بر بیش از 80 درصد جامعه ایران و عدم تضمین دسترسی اردوگاه عظیم کار و زحمت یا اکثریت قاطع مردم ایران به حداقل معیشت (خط فقر 12 میلیون تومانی اعلام شده خود رژیم مطلقه فقاهتی) همه و همه باعث گردیده که (برعکس دیگر کشورهای جهان که گام به گام به سمت مهار همه جانبه ویروس کرونا و خروج از ابر بحران کرونا می‌باشند) موج پنجم کرونا با شیوع ویروس دلتا مانند چهار موج قبلی (از موج اول تا موج چهارم کرونا) مردم ایران را روانه دوزخ مرگبار سونامی پنجم کرونا بکند.

سخن روز:

جایگاه «جنبش‌های اجتماعی» و «جنبش‌های اردوگاه، کار، زحمت» در بستر «مبارزه ضد استبدادی و ضد استثماری و ضد استحماری» امروز جامعه بزرگ ایران

اگر جوهر مبارزه امروز جامعه ایران با رژیم مطلقه فقاهتی حاکم «سه مؤلفه‌ای» تعریف بکنیم (نه تک مؤلفه‌ای)، بدون تردید مهمترین سوالی که از بعد از تعیین سه مؤلفه‌ای جوهر مبارزه جامعه ایران با رژیم مطلقه فقاهتی حاکم قابل طرح است اینکه، جایگاه جنبش‌های مختلف جامعه بزرگ ایران (در بستر این مبارزه سه مؤلفه‌ای) چگونه قابل تعریف می‌باشد؟

پر واضح است که دلیل طرح این سؤال هم از آنجا نشئت می‌گیرد که وقتی که «مبارزه صورت تک مؤلفه‌ای داشته باشد، بدون تردید جایگاه جنبش‌ها هم در عرصه مبارزه تک مؤلفه‌ای به راحتی قابل تعریف می‌باشد، چرا که تمامی جنبش‌ها چه بخواهند و چه نخواهند، در زمانی که مبارزه صورت تک مؤلفه‌ای دارد، باید در چارچوب همان تک مؤلفه مبارزه کنند» البته در آن صورت تنها موضوعی که قابل طرح است، آرایش هیرارشی حرکت جنبش‌ها در همان میدان تک مؤلفه‌ای می‌باشد. به این معنی که در آن صورت می‌توانیم جنبشی را در رأس و هژمونی آن اردوگاه تک مؤلفه‌ای قرار بدهیم و جنبش‌های دیگر را در متن و یا حاشیه آن مبارزه تک مؤلفه‌ای تعریف بنمائیم؛ اما در زمانی که جوهر مبارزه به صورت سه مؤلفه‌ای یا دو مؤلفه‌ای تعریف بشود در آن صورت شکل مسئله تغییر می‌کند،

تیتر اول:

«زندان، شکنجه، اعدام، کشتار جمعی، اعتراف‌گیری و ترور سیستماتیک نهادینه شده» در طول 42 سال عمر رژیم مطلقه فقاهتی حاکم، مولود «رویکرد حذفی» این رژیم نسبت به «دگراندیشی، آزاداندیشی و مخالفین سیاسی – اجتماعی، فرهنگی» خود می‌باشد

در روز یکشنبه مورخ 31/05/1400 توسط یک گروه از هکرهای موسوم به «عدالت علی» در فضای مجازی فیلم‌هایی از شکنجه و رفتارهای ضد انسانی زندانبانان رژیم از دوربین مدار بسته زندان اوین رژیم مطلقه فقاهتی حاکم انتشار پیدا کرد که باعث گردید تا بار دیگر «موضوع شکنجه در زندان‌های رژیم مطلقه فقاهتی حاکم در صدر اخبار سیاسی مرز قرار بگیرد» و تا آنجا به یک باره این آش شور شد که این موضوع حتی سبب غافل‌گیری مسئولان زندان اوین هم گردید. به طوری که 48 ساعت بعد از دست به دست شدن این فیلم‌ها و تصاویر شکنجه زندانیان زندان اوین تهران، محمد مهدی حاجی محمدی رئیس سازمان زندان‌های رژیم مطلقه فقاهتی حاکم به یک باره به میدان آمد و «بابت تخلفات و نادیده گرفتن حقوق زندانیان در اوین از خامنه‌ای و زندانبانان رژیم عذر خواهی کرد». او در توییتر نوشت: «در خصوص تصاویر زندان اوین مسئولیت این رفتارها را پذیرفته و ضمن تعهد به تلاش بر عدم تکرار چنین وقایع تلخ و برخورد جدی با عوامل خاطی، از خداوند متعال، رهبر عزیزمان، ملت بزرگوار و زندانبانان شریف که البته زحمات‌شان تحت تأثیر این خطاها، نادیده گرفته نخواهد شد. عذر می‌خواهم.»

جنبش‌های خودجوش، خودسازمانده، خودرهبر و دینامیک در سه فرایند حرکت‌های اجتماعی در سه دهه گذشته (از 1371 تا به امروز)، «چگونه از دیالکتیک حرکت‌های اجتماعی جامعه بزرگ ایران حاصل شده‌اند؟» - قسمت چهار

باری، بنابه دلایل فوق بود که قیام دینامیک تیرماه 78 در فرایند دوم (که از خرداد ماه 76 تا دی‌ماه 96 به مدت دو دهه طول کشید) «خود یک مرحله جدید و یا به عبارت بهتر خود یک سنتز جدیدی بودند که از دل حرکت غیر دینامیک اصلاح‌طلبان حکومتی اما به صورت دیالکتیکی بیرون آمدند». بدین خاطر گرچه این قیام توسط دستگاه‌های چند لایه‌ای سرکوبگر حزب پادگانی خامنه‌ای و حمایت تمامی جناح‌های درونی قدرت از اصلاح‌طلبان تا اصول‌گرایان سرکوب شد، ولی به علت همان خودویژگی دینامیک بودن و جنبشی بودن و تکوین از پائین حرکت دانشجوئی، پروسه قیام تیرماه 78 با سرکوب آن، به صورت آتش زیر خاکستر باقی ماند، به طوری که «در 10 سال بعد از آن، در جریان جنبش سبز، باز همان جنبش دینامیک دانشجوئی (سرکوب شده در تیرماه 78) بازتولید شد و به صورت بزرگ‌ترین جنبش فراگیر و مدرن طبقه متوسط شهری بر علیه هسته سخت رژیم مطلقه فقاهتی یا بر علیه حزب پادگانی خامنه‌ای درآمد» و از اینجا است که «اگر جنبش اصلاحات غیر دینامیک حکومتی سال‌های 76 و 77 تا تیرماه 78 فاز اول فرایند دوم 20 ساله حرکت‌های اجتماعی – سیاسی ایران تعریف بکنیم و اگر پروسه دینامیک قیام تیرماه 78 جنبش دانشجوئی را به عنوان فاز دوم فرایند دوم حرکت‌های اجتماعی تعریف بکنیم، بدون تردید باید جنبش سبز را فاز سوم فرایند دوم 20 ساله حرکت‌های اجتماعی – سیاسی جامعه بزرگ و رنگین کمان ایران تعریف بکنیم.»

«نبرد گفتمان‌ها» در تاریخ 150 سال گذشته حرکت تحول‌خواهانه جامعه بزرگ ایران – قسمت سوم

باری، در این رابطه است که باید بگوئیم که «سید جمال در چارچوب گفتمان خودش و استراتژی تمدن‌سازش و رویکرد وحدت دنیای اسلام و امت بزرگ مسلمانان و خلافت اسلامی در پروسه پیشا مشروطیت ایران هرگز به دنبال بازسازی یک کشور مذهبی و فقهی تحت هژمونی روحانیت حوزه‌های فقهی (مانند خمینی) از کشور ایران در دوران قاجار نبود» بلکه برعکس سید جمال در بستر مبارزه ضد استعماری و ضد امپریالیستی خودش در نیمه دوم قرن نوزدهم (همزمان با مبارزه مارکسیست‌ها تحت هژمونی مارکس و انگلس در مغرب زمین که در چارچوب انترناسیونال کارگری به دنبال نظام واحد سوسیالیستی و یا کمونیستی در جهان بودند)، به دنبال یک تمدن اسلامی بازسازی شده توسط اتحادیه یا ایجاد وحدت بین کشورهای تکه تکه شده مسلمانان بود.