اعتصاب بیش از 60 هزار کارگران پیمانی، در 82 مرکز کارگری صنایع نفت، گاز، پتروشیمی و نیروگاه‌های کشور، سراسری و بزرگترین و ساختارشکن‌ترین نمایش جنبش اعتصابی خودجوش و خودسازمانده و خودرهبری تکوین یافته از پائین در طول چهار دهه عمر رژیم مطلقه فقاهتی حاکم - سرمقاله

اعتصاب کارگران پیمانی بخش‌های صنایع نفت ایران (اعم از شرکت‌های نفت و گاز، پتروشیمی، پالایشگاه، نیروگاه‌ها و...) که از روز شنبه 29 خرداد 1400 (طبق اخطار قبلی) با عنوان «کارزار 1400» آغاز شد، علاوه بر اینکه این جنبش اعتصابی توانست در مدت یک هفته (با تداوم آن) «به بیش از 82 مرکز کارگری در سراسر کشور گسترش پیدا کند» تا این زمان که بیش از دو هفته از تداوم آن می‌گذرد (با اینکه کنش‌گران اولیه این جنبش عظیم اعتصابی ایران به صورت اخطاری مدت یک هفته برای اعتصاب تعیین کرده بودند) ولی به علت گسترش تدریجی دامنه آن، علی الدوام این جنبش عظیم اعتصابی (عظیم‌ترین جنبش اعتصابی کمی و کیفی خودجوش و خودسازمانده و خودرهبر تکوین یافته از پائین) پس از دو هفته ادامه دارد.

کالبد شکافی پروژه «قتل عام و یا نسل‌کشی زندانیان سیاسی در تابستان 67»

«قتل عام زندانیان سیاسی تابستان 67 با فتوای خمینی باطل السحر رژیم مطلقه فقاهتی حاکم برای همیشه تاریخ می‌باشد» - سخن روز

آنچه که با یک نگاه کلی می‌توانیم در باب قتل عام و یا نسل‌کشی زندانیان جامعه سیاسی ایران در تابستان 67 مطرح کنیم اینکه:

اولاً آبشخور اولیه تکوین این پروژه «با صدور فتوای خمینی شروع شد» که البته طبق گفته حسینعلی منتظری، برعکس آنچه که تا کنون گفته شده است، «عامل فتوای خمینی (در قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان 67) حمله نظامی مجاهدین خلق (در فرایند پسا قبول آتش بس رژیم مطلقه فقاهتی حاکم با عراق) به شهرهای مرزی کرمانشاه (مثل مهران و غیره) نبوده است، بلکه از چهار سال قبل از صدور فتوای قتل و عام زندانیان سیاسی خمینی (از سال 63) توسط حاج احمد خمینی بسترهای این فتوا به صورت یک پروسه آماده شده بود» و در همین رابطه است که حسینعلی منتظری در فایل صوتی خودش در باب فتوای خمینی در خصوص قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان 67 می‌گوید: «به نظر من این یک چیزی است که اطلاعات آن را روشن کرده است و از قبل توسط اطلاعات سرمایه‌گذاری شده بود و شخص احمد آقا پسر آقای خمینی هم از سه چهار سال قبل هی می‌گفت: «مجاهدین از روزنامه‌خونش و از مجله‌خونش و از اعلامیه‌خونش همه باید اعدام بشوند». اینا یه همچنین فکری می‌کردند؛ و حالا فرصت را مغتنم شمردند و در این جریانی که منافقین اومدند به ما حمله کردند، این رو جا انداختند پیش امام، حالا هر جوری بالاخره چه جور به امام گفتند. چطوری جا انداختند، بالاخره این جور کشک و ماست کردند و از امام فتوا گرفتند» (نقل قول از فایل صوتی منتشر شده حسینعلی منتظری).

«کودتای 28 مرداد 1332» سرفصل «شکست نهضت ضد استعماری و آزادی‌خواهانه» مردم ایران - تیتر اول

سخن را با کلام مصدق در بیدادگاه رژیم توتالیتر و کودتائی پهلوی آغاز می‌کنیم که گفت: «آری، تنها گناه من و گناه بزرگ و بسیار بزرگ من این است که صنعت نفت ایران را ملی کرده‌ام و بساط استعمار و اعمال نفوذ سیاسی و اقتصادی عظیم‌ترین امپراطوری‌های جهان را از این مملکت برچیده‌ام و پنجه در پنجه مخوف‌ترین سازمان‌های استعماری و جاسوسی بین‌المللی در افکنده‌ام و به قیمت از بین رفتن خود و خانواده‌ام و به قیمت جان و عرض و مالم، خداوند مرا توفیق فرمود تا با همت و اراده مردم آزاده این مملکت، بساط این دستگاه وحشت‌انگیز را درنوردم. من طی این همه فشار و ناملایمات، این همه تهدید و تضییقات از علت اساسی و اصلی گرفتاری خود غافل نیستم و به خوبی می دانم که سرنوشت من باید مایه عبرت مردانی شود که ممکن است در آتیه در سراسر خاورمیانه درصدد گسیختن زنجیر بندگی و بردگی استعمار برآیند» (مصدق در دفاعیه خود در بیدادگاه رژیم کودتائی و توتالیتر پهلوی).

نیم نگاهی به آنچه که در «افغانستان امروز» می‌گذرد

افغانستان امروز در آستانه «ثبات» یا «جنگ داخلی» (و انفجار و فاجعه)؟ - قسمت اول

1 - در سال 2001 میلادی پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر، دولت جورج بوش (پسر) بلافاصله «حملات تروریستی 11 سپتامبر را بهانه قرار داد و حمله همه جانبه نظامی به کشور ستم زده افغانستان را از سرگرفت». قابل ذکر است که در آن زمان دولت جورج بوش «جهت بسترسازی حمله نظامی به کشور افغانستان، چنان فضایی در جامعه آمریکا ایجاد کرده بود که بیشتر مردم آمریکا طرفدار جنگ با کشور ستم دیده افغانستان بودند». بدین دلیل این امر باعث گردید که از همان آغاز «حمله امپریالیسم آمریکا به افغانستان و منطقه خاورمیانه، اکثریت مردم آمریکا چشم خود را بر کشتار مردم بی‌گناه منطقه خاورمیانه توسط ارتش آمریکا و ناتو، ببندند.»

در «14 مرداد 1400» ما در آستانه یکصد و شانزدهین سال فرمان دوران‌ساز مشروطیت در تاریخ ایران قرار گرفته‌ایم.

«نبرد گفتمان‌ها» در تاریخ 150 سال گذشته حرکت تحول‌خواهانه جامعه بزرگ ایران

کالبد شکافی مشروطیت به عنوان یک «جنبش» فراگیر و یک «انقلاب» دوران‌ساز با کالبد شکافی مشروطیت به عنوان یک «گفتمان» فراگیر و حاکم بر جامعه ایران (حداقل تا کودتای 28 مرداد 32 یعنی برای مدت 47 سال) امری متفاوت می‌باشد؛ زیرا:

اولاً (مانند انقلاب کبیر فرانسه 1789 و انقلاب اکتبر 1917 روسیه) «انقلاب مشروطیت ابتدا به صورت یک گفتمان و فرهنگ در جامعه ایران (توسط روشنفکران ایرانی از میرزا یوسف خان مستشارالدوله تا میرزا ملکم خان و نوگرایان حکومتی از عباس میرزا تا میرزا تقی خان امیرکبیر و سپهسالار و تا نواندیشان دینی یعنی سید جمال الدین اسدآبادی) مادیت پیدا کرد و بعداً از آن بود که گفتمان مشروطیت (فرهنگ مشروطیت) در پراکسیس سیاسی – اجتماعی معطوف به کنش‌گری اجتماعی شد؛ یعنی گفتمان مشروطیت توانست بدل به جنبش مشروطیت (از جنبش ضد استعماری تنباکو بر علیه کمپانی رژی تا جنبش دموکراسی‌خواهانه مصدق در فرایند پسا شهریور 20) بشود.»