سخن روز:
همه‌جا «بوی خون» بود
عنوان «همه‌جا بوی خون بود» عنوانی است که کارین هیو ستر پرستار گروه بین‌المللی پزشکان بدون مرز که در بیمارستان شهدای الاقصی غزه کار می‌کند، به گزارش‌گر نیویورک‌تایمز «پس از بمباران مدرسه سازمان ملل در غزه» توسط رژیم نژادپرست و صهیونیستی اسرائیل مطرح کرد. قابل‌ذکر است که «اسرائیل در اوایل صبح روز پنجشنبه مورخ 17/03/1403، به مدرسه سازمان ملل در غزه که محل هزاران نفر پناهنده فلسطینی شده بود حمله همه جانبه هوایی کرد» و گزارش کارین هیو پرستار که در تنها بیمارستان به‌جا مانده غزه (بیمارستان شهدای الاقصی) کار می‌کند، مربوط به لحظاتی بعد از بمباران مدرسه سازمان ملل می‌باشد. او (کارین هیوستر) در این رابطه به گزارش‌گر نیویورک‌تایمز می‌گوید:
«در سردخانه بیمارستان (شهدای الاقصی) در میان مرده‌ها، تقریباً به‌اندازه راهروهای بیمارستان هرج و مرج بود، اجساد در همه‌جا پراکنده‌بودند و خویشاوندان‌شان در همه‌جا گریه می‌کردند و فریاد می‌زدند، "همه‌جا بوی خون بود"، جمعیت خارج از سردخانه متناوبا کم و زیاد می‌شدند، کفن به‌اندازه کافی وجود نداشت، اجساد را در پتوها پیچیده‌بودند، و بر روی وانت‌ها می‌گذاشتند تا به محل دفن برده شوند. خویشاوندان و دوستان برای دعا قبل از انتقال مردگان در اطراف وانت‌ها صف می‌کشیدند. حتی عابران در خیابان می‌ایستادند تا به آنها بپیوندند. چه زمانی این وضعیت برای بشر غیر قابل تحمل می‌شود؟، دیگر نمی‌دانم چگونه این شرایط را توضیح دهم تا مردم دنیا متوجه وخامت وضعیت بشوند. کجای کار انسانیت اشتباه بوده که به اینجا رسیده‌ایم؟»
در ادامه گفته‌های کارین هیوستر پرستار گروه بین‌المللی پزشکان بدون مرز که در آخرین بیمارستان باقیمانده در غزه به نام بیمارستان شهدای الاقصی کار می‌کند، هیثم ابوعمار کارگر مدرسه سازمان ملل (در خصوص بمباران مدرسه سازمان ملل در بامداد پنجشنبه 17/03/1403) به گزارش‌گر نیویورک‌تایمز می‌گوید: «دردناک‌ترین چیزی که تاکنون تجربه کرده‌ام، جمع کردن این همه تکه‌های گوشت با دستانم هست، هرگز فکر نمی‌کردم که روزی مجبور به چنین کاری باشم. آن روز در حالی که سپیده دم پنجشنبه به محل ساختمان مدرسه سازمان ملل رسیدیم، به‌علت بمباران هوایی اسرائیل تنها خرابه‌ای از مدرسه‌ای دیدم که در او هزاران آواره غزه پناه برده‌بودند. من ساعت‌ها به دیگران کمک می‌کردم تا اعضای بدن عزیزانشان پیدا کنند. در طول آن روز اجساد و اعضای بدن انسان‌ها که از زیر آوار بیرون کشیده شده‌بودند، در پتوها پیچیده شده و در کامیون‌ها و وانت‌ها گذاشته و به بیمارستان شهدای الاقصی، آخرین مرکز بزرگ پزشکی که هنوز در مرکز غزه فعالیت می‌کند منتقل می‌دادند.»
باری، رژیم آپارتاید و صهیونیسم اسرائیل بیش از هشت ماه است که همچنان سرگرم قتل و کشتار مردم فلسطین است و علی‌رغم مخالفت افکار عمومی جهان به نسل‌کشی فلسطینیان ادامه می‌دهد. شمال غزه را با خاک یکسان کرده است و نزدیک 37 هزار فلسطینی کشته و متجاوز از 81 هزار تن زخمی و بیش از یک میلیون نفر از مردم آواره مناطق جنوبی غزه از جمله شهر رفح کرده است که در اردوگاه‌ها و زندگی زیر چادرها پناه آورده‌اند. رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل همچنین در ادامه اشغالگری‌های خود، روز نهم خرداد 1403، منطقه حائل در جنوب نوار غزه را که در مرز مصر قرار دارد تحت کنترل خود درآورد. لازم به ذکر است که منطقه حائل در جنوب غزه که در مرز مصر قرار دارد، یکی از «مناطق غیر نظامی شده» میان مصر و اسرائیل است که در سال 1979 میلادی و در چارچوب قرارداد صلح میان این دو کشور ایجاد گردید.
رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل، یک روز پس از اعلام کنترل منطقه حائل، حملات وحشیانه زمینی و هوایی علیه شهر رفح و ساکنین آن را آغاز کرد و تنها در دو روز متجاوز از 65 کشته و بیش از 300 زخمی بر جای گذاشت. اردوگاه الشطی و سایر اردوگاه‌های و مراکزی که آوارگان فلسطینی به آن پناه برده‌بودند، نیز از گزند این حملات وحشیانه زمینی و هوایی برکنار نمانده‌است. ده‌ها چادر و مردم ساکن در آنها «زنده، زنده در آتش سوختند و خاکستر شدند»، چندین بیمارستان در رفح به کلی ویران و تخریب شدند. گذرگاه‌های مرزی جنوب غزه در رفح مسدود شدند تا از ارسال غذا و دارو و امکانات پزشکی ممانعت به عمل آورند. فراموش نکنیم که «تمامی جنایات فجیع رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل در طول بیش از 8 ماه گذشته، اعم از نسل کشی و کشتار و آواره سازی صدها هزار زن و کودک و پیر و جوان غیر نظامی، و تحمیل گرسنگی بر مردم غزه، و تخریب گسترده خانه‌های مسکونی، بیمارستان‌ها، مدارس و حتی اردوگاه‌های پناهندگی و بی شماری جنایت دیگر که گاه حتی مورد اعتراض نهادهای بین‌المللی و برخی دولت‌های اروپایی هم قرار گرفته است، همه و همه از آغاز تاکنون مورد حمایت همه جانبه امپریالیسم هار آمریکا بوده است»، امپریالیسم هار آمریکا، «حتی جنایت فجیع هفته‌های اخیر از بمباران مدرسه سازمان ملل تا حمله به آوارگان پناه برده در چادرها و اردوگاه و به آتش کشیدن چادرها و اردوگاه‌ها و سوزاندن زنده زنده‌ی فلسطینیان در رفح، (که حتی قبلاً آمریکا خط قرمز خود اعلام کرده بود) مورد تائید همه جانبه خود قرار داده است.»
جنگ در غزه در حالی تشدید یافته است که اعتراضات بین‌المللی در سطح توده‌های مردم، دانشجویان، و فشارهای نهادهای بین‌المللی علیه رژیم آپارتاید و صهیونیسم اسرائیل تشدید یافته‌است، اخیراً چندین کشور از جمله چند دولت اروپایی، کشور فلسطین را به رسمیت شناخته‌اند. همچنین دادگاه لاهه در روز دوشنبه 31 اردیبهشت 1403، در پاسخ به درخواست آفریقای جنوبی، رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل به‌عنوان جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت نظیر ایجاد گرسنگی و قحطی برای مردم غزه به‌عنوان یک روش جنگی، کشتار جمعی و جلوگیری از کمک رسانی بین‌المللی متهم کرده و کریم خان، دادستان ارشد دادگاه کیفری لاهه خواستار بازداشت قانونی نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل و یوآف گالانت، وزیر دفاع اسرائیل گردید. نواف سلام رئیس جلسه از رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل خواست که: «فوراً حمله نظامی خود را در رفح متوقف کند.»
در پاسخ به این حکم دادگاه لاهه ارتش رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل، ضمن لجن پراکنی علیه دادگاه لاهه، بمباران نقاطی در غزه را تشدید کرد. حکم دادگاه کیفری لاهه در شرایطی صادر شد که «انسان دوستان فعال صلح طلب و ضد جنگ در جهان خواهان محکوم کردن رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل و قطع فوری کمک‌های تسلیحاتی و مالی دول‌های امپریالیستی آمریکا و آلمان و بریتانیا و آتش‌بس فوری در غزه شده‌اند. آنها خواهان بازسازی غزه و دادن غرامت به قربانیان نیز هستند». تأثیرات مبارزات این انسان دوستان آن‌چنان بر امپریالیسم هار آمریکا فشار وارد کرد که جو بایدن روز جمعه 31 مه (11/03/1403) اعلام‌کرد «شاید آتش‌بس نزدیک باشد.» اما پس ازآن به‌صورت سریع و قاطع نتانیاهو این سخن بایدن (که از اتاق ناهارخوری کاخ سفید مطرح کرده بود و اعلام‌کرد که زمان پایان جنگ غزه فرا رسیده است) به چالش کشید. بر این مطلب بیافزاییم که جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا همان روز در یک سخنرانی اعلام‌کرد که: «اسرائیل در مذاکرات برای آتش‌بس در نوار غزه توافق جامع جدیدی را پیشنهاد کرده است که شامل آتش‌بس کامل، خروج شش هفته‌ای نیروهای اسرائیل از نوار غزه و آزادی گروگان‌های حماس است. در مرحله نخست آتش‌بس کامل و بدون محدودیت شش هفته‌ای اجرا می‌شود، و نیروهای اسرائیل از مراکز مسکونی نوار غزه خارج می‌شوند. شماری از گروگان‌های اسرائیل از جمله زنان، سالمندان و زخمی‌ها به‌همراه جنازه گروگان‌هایی که کشته شدند به اسرائیل تحویل داده خواهد شد و گروگان‌های آمریکایی نیز آزاد می‌شوند. در مقابل صدها زندانی فلسطینی آزاد خواهند شد.»
بر اساس این توافق جامع، غیر نظامیان فلسطینی می‌توانند به خانه‌های خود در تمام مناطق نوار غزه باز گردند. کمک‌های بشر دوستانه نیز افزایش خواهد یافت و 600 کامیون روزانه می‌توانند کمک‌های امدادی را به غزه انتقال دهند. در این مرحله اسرائیل و حماس بر سر چگونگی اجرای مرحله دوم مذاکره می‌کنند. آمریکا، مصر و قطر نقش میانجی را در این مذاکرات بر عهده خواهند گرفت. مهلت تعیین‌شده، مرحله نخست آتش‌بس، در صورت نیاز و با توافق طرفین می‌تواند تمدید شود. مرحله دوم این طرح نیز حدود شش هفته طول خواهد کشید. در این مرحله نیروهای اسرائیلی به‌طور کامل از غزه خارج می‌شوند. حماس تمام گروگان‌های زنده باقی مانده از جمله سربازهای اسرائیلی را آزاد می‌کند. در مرحله سوم، بازسازی نوار غزه با حمایت آمریکا و جامعه جهانی انجام خواهد شد. در این مرحله خانه‌ها، مدارس و بیمارستان‌ها دوباره ساخته می‌شوند مرحله سوم با توافق جامع سه تا پنج سال طول خواهد کشید. البته بایدن از حماس خواست تا با این طرح موافقت کند همچنین از رهبری اسرائیل نیز خواست که «علی‌رغم فشارهایی که بر آنها وارد می‌شود، پشت این توافق بایستند». او خطاب به مردم اسرائیل گفت: «از شما می‌خواهم که یک قدم به عقب بردارید و به این فکر کنید که اگر این لحظه از دست برود چه اتفاقی می‌افتد، ما نباید این لحظه را از دست بدهیم، در غیر این صورت، این نبردها به یک جنگ نامحدود تبدیل می‌شود.»
گروه حماس هم بلافاصله پس از سخنرانی رئیس جمهوری آمریکا در بیانیه‌ای اعلام‌کرد که به طرح توافق جامع بایدن «نگاهی مثبت و سازنده دارد». آنتونیو گوترش دبیر کل سازمان ملل هم در واکنش به توافق جامع آتش‌بس غزه از همه طرف‌ها خواست که از این فرصت استفاده‌کنند. گوترش در شبکه اجتماعی اکس (توئیتر سابق) نوشت: «وقت آن رسیده است که درد و رنج و ویرانی در غزه تمام شود. او تأکید کرد که از اقدام جو بایدن استقبال می‌کند و اسرائیل و فلسطینی‌ها را فراخواند از فرصت برای آتش‌بس، آزادی تمامی گروگان‌ها، ضمانت دسترسی به کمک‌های بشر دوستانه و صلح در خاورمیانه استفاده‌کنند». آنالنا بربوک وزیر امور خارجه آلمان هم طرح توافق جامع پیشنهادی که توسط جو بایدن تشریح شد را روزنه امید دانست و از آن استقبال کرد. اورزولافون دیر لاین رئیس کمسیون اروپا نیز ضمن استقبال از طرح پیشنهادی بایدن گفت: «از صمیم قلب با بایدن موافق است. او تأکید کرد که این پیشنهاد فرصتی برای پایان جنگ غزه است.»
اما و هزار اما، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل پس از اعلام طرح توافق جامع پیشنهادی بایدن، در شبکه اکس (توئیتر سابق) «به تیم مذاکره خود اجازه داد تا پیشنهادی را ارائه کنند که به اسرائیل اجازه دهد جنگ را تا دستیابی به تمام اهدافش از جمله نابودی قابلیت‌های نظامی و توان حکمرانی حماس ادامه دهد». نتانیاهو در بیانیه‌ای که روز بعد در خصوص طرح توافق جامع پیشنهادی بایدن داد نوشت: «هر طرحی که اهداف جنگی اسرائیل، از جمله نابودی ظرفیت نظامی و حکومتی حماس را نادیده بگیرد، غیر قابل قبول است.»
علی ایحال، بدین ترتیب بود که از بعد توافق جامع پیشنهادی بایدن، رژیم آپارتاید و صهیونیستی اسرائیل به حملات زمینی و هوایی در غزه شدت بخشید. لازم به ذکر است که قبل از اعلام طرح توافق جامع پیشنهادی بایدن که در روز جمعه 31 مه (11/03/1403) بود، طبق خبرگزاری رویترز در تاریخ 29 اردیبهشت، جیک سالیوان با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان در عربستان مذاکرات فشرده‌ای به عمل آوردند، که دولت عربستان سعودی نیز پس از این دیدار طی بیانیه‌ای اعلام‌کرد که: «نسخه نیمه‌نهایی توافقنامه‌های استراتژیک میان عربستان سعودی و آمریکا آماده شده است که تلاش‌های دو طرف برای یافتن راهی اعتماد بخش و مسیری معتبر به‌سوی راه‌حل دو کشوری در فلسطین را نیز در بر می‌گیرد. از نظر عربستان این توافقات، حقوق مشروع مردم فلسطین را بر آورده می‌کند.»
در رابطه با وضعیت غزه نیز بیانیه مزبور به نیاز فوری به توقف جنگ و تسهیل ورود کمک‌های بشر دوستانه است. قبول «راه‌حل دو کشوری» در مسئله فلسطین که هنوز جزئیات آن روشن نگردیده است، موضوع دو کشوری، به‌عنوان امتیازی از جانب آمریکا و دیگر قدرت‌های سرمایه‌داری به عربستان سعودی به‌حساب می‌آید. زیرا عربستان سعودی شرط به رسمیت شناختن دولت اسرائیل «تشکیل دولت مستقل فلسطین در امتداد مرزهای سال 1967 با اسرائیل و پایتختی بیت المقدس شرقی بوده است». در خصوص راه‌حل دو کشوری آن چنانکه عربستان سعودی می‌گوید، جنبش پیشگامان مستضعفین ایران در 48 سال گذشته حیات درونی و برون‌ی خود پیوسته و علی الدوام بر این باور بوده است که «راه‌حل دو کشوری»، باید و شاید «در سال 1967 قابل‌اجرا بوده است، ولی در 68 سالی که از جنگ 1967 می‌گذرد، رژیم آپارتاید و صهیونیستی و اشغالگر اسرائیل به قدری از خاک فلسطین اشغال کرده و به شهرک سازی پرداخته که دیگر اصلاً و ابداً امکان راه‌حل دو کشوری وجود ندارد.»
از نظر جنبش پیشگامان مستضعفین ایران در 48 سال گذشته «تنها راه‌حل مسئله فلسطین تشکیل یک کشور فلسطین دموکراتیک با انتخابات آزاد و وجود دو قوم یهود و عرب می‌باشد» بنابراین، اگرچه در حال حاضر یک فشار بین‌المللی بر روی اسرائیل برای اجرای طرح دو کشوری وجود دارد، حتی اگر این طرح توسط امپریالیسم آمریکا و سرمایه‌داری جهانی به اسرائیل تحمیل شود، «قطعاً در آن شرایط، مواجه با کشور اسرائیل، به‌عنوان یک ابر قدرت منطقه‌ای مسلح به سلاح هسته‌ای که بیشتر قلمرو فلسطین را اشغال کرده و یک کشور فلسطین خلع سلاح شده می‌شویم». زیرا امپریالیسم آمریکا با صراحت اعلام می‌کند که «در طرح دو کشوری، کشور موسوم به فلسطین خلع سلاح خواهد شد.»
پر پیداست که در این صورت همچنین «یک کشور فلسطین خلع سلاح شده خواهیم داشت که در کنار یک جمعیت بزرگ از شهرک‌نشینان اسرائیلی موعود باور (مسیانیک) قرار دارند». زیرا هیچ رژیم اسرائیلی قادر به تخلیه شهرک‌های یهودی نشین در کرانه باختری در سرزمین‌های کشور فلسطین آینده نخواهد بود». بدون‌تردید «تخلیه این شهرک‌ها منجر به جنگ داخلی در اسرائیل خواهد شد». مع‌الوصف، «هیچ دولت (فعلی یا آینده‌ای) در اسرائیل قادر به اجرای طرح دو کشور نیست». در نتیجه شهرک نشین‌های تحت حکومت موسوم به کشور فلسطین باقی می‌مانند و اعمال خود را به روال کنونی ادامه می‌دهند، بدین معنا که شهرک‌های خود را در زمین‌های فلسطینی گسترش داده و با جمعیت فلسطینی اطرافشان درگیر خواهند شد و ارتش اسرائیل هم کماکان از شهرک‌نشین‌ها حمایت می‌کند. علی ایحال در تحلیل نهایی «همان وضعیتی که اکنون بین شهرک‌نشینان با حمایت ارتش اسرائیل وجود دارد، تحت راه‌حل موسوم به دو کشوری نیز ادامه خواهد یافت.»
پایان
