«استراتژی اصلاح انقلابی یا انقلاب اصلاحی جنبش پیشگامان مستضعفین ایران» (چه در فاز سازمانی و عمودی آرمان مستضعفین و چه در فاز افقی یا جنبشی نشر مستضعفین) در بوته پراکسیس سیاسی، اجتماعی و تشکیلاتی کنش‌گران جنبش پیشگامان، چه دستاوردی به همراه داشته است؟ - قسمت شانزده

 

پر پیداست که «تدوین و تنظیم آئین نامه‌های اجرائی این مکانیسم باید به صورت کنکرت در چارچوب تحلیل مشخص از شرایط مشخص امنیتی و محیطی و کنش‌گران توسط همین هسته‌های شورائی صورت بگیرد» بنابراین، «اجرای همین آئین نامه‌های مشخص تنظیم شده توسط هسته‌های شورائی خودجوش می‌تواند یکی از شروط جذب نیروها و عضویت افراد در هسته‌های شورائی باشد». طبیعی است که «با پیوند هسته‌های شورائی با نهادهای بالاتر از طریق مکانیزم نمایندگی امکان گزارش‌دهی به شوراهای بالائی حتی تا سطح شهری و استانی و بالاخره کشوری فراهم می‌گردد». آنچه در این رابطه بیش از همه قابل توجه می‌باشد اینکه «در اینگونه سازمان‌یابی، قبل از همه این خود کنش‌گران جنبش پیشگامان هستند که به صورت آزاد و داوطلبانه از پائین دور هم جمع می‌شوند و به صورت شورائی و بر پایه حقوق برابر برای همه به تقسیم کار و انتخاب افراد برای انجام امور می‌پردازند». بی‌تردید «اینگونه سازمان‌یابی علاوه بر اینکه صورت خودجوش و دینامیک و تکوین یافته از پائین و آزاد و داوطلبانه دارند، از جوهر دموکراتیک و شورائی هم برخوردار می‌باشند و توسط سه مؤلفه دموکراسی مستقیم و دموکراسی مشارکتی و دموکراسی نمایندگی کنش‌گران جنبش پیشگامان می‌توانند هم ساختار و هم تقسیم کار و هم امور خود را به صورت دموکراتیک و شورائی و انتخاباتی با حق علی السویه برای همه افراد به انجام برسانند» یعنی به صورت کاملاً دموکراتیک در سایه دموکراسی مستقیم و دموکراسی مشارکتی می‌توانند مشارکت کنند و در سایه دموکراسی نمایندگی هم می‌توانند حلقه‌های این شوراها را چه در حوزه شهری و چه در حوزه استانی و چه درسطح کشوری از پائین در پیوند با هم قرار بدهند. البته حسن دیگری که اینگونه سازماندهی و سازمان‌یابی دارد این است که «منهای اینکه ضربه‌پذیری آنها کاهش پیدا می‌کند و منهای اینکه از تمرکز قدرت در تشکیلات سراسری جلوگیری می‌نماید و منهای اینکه دیگر کنش‌گران در جهت سازماندهی انتظار دستور از بالا دستی نیستند و منهای اینکه خود این شوراها به صورت مستقل و دینامیک می‌توانند بر پایه تصمیم‌گیری‌های جمعی به حرکت سیاسی – اجتماعی خودشان ادامه بدهند و منهای اینکه به صورت کامل تجربه سازماندهی تطبیقی در امر تشکل‌دهی و تشکل‌یابی توسط کنش‌گران جنبش پیشگامان ممکن می‌گردد، از همه مهمتر اینکه این نوع سازمان‌یابی باعث می‌گردد که کنش‌گران از پائین به صورت مستقیم وارد پراکسیس سیاسی – اجتماعی، تشکیلاتی و می‌توانند به صورت دینامیک و تطبیقی دموکراسی را در عرصه تشکیلات تجربه کنند و استعداد و پتانسیل آن را پیدا کنند تا بتوانند هم تجربه‌های خود را در این رابطه به نهادهای بالا دستی (جهت جمع‌بندی و کشف قانون و اصول و تئوری تطبیقی تشکیلاتی در راستای دستیابی به متن تطبیقی جهت آموزش همگانی در تشکیلات) انتقال بدهند و هم بستر جهت تعلیم و پرورش افراد در عرصه پراکسیس تشکیلاتی – سیاسی – اجتماعی فراهم کنند»؛ و می‌توانند «مستعد آن بشوند که در راستای راهبری و کمک به سازمان‌یابی کنش‌گران جنبش‌های دینامیک اجتماعی تجارب تشکیلاتی خود را به آنها انتقال بدهند.»

باز هم تاکید و تکرار می‌کنیم و هرگز از تکرار خود خسته نمی‌شویم که «پذیرش مسئولیت در اینگونه سازماندهی دموکراتیک شورائی تکوین یافته از پائین امری داوطلبانه است و هیچ یک از اعضا و افراد این شوراهای خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین به اجبار و بر خلاف تمایل و انتخاب خودش به پذیرش مسئولیت و یا انجام کاری موظف و مجبور نمی‌شود». لذا، از اینجا است که می‌توان گفت، «در اینگونه سازمان‌یابی، دیگر پذیرش مسئولیت به معنای تعهد به انجام آن است». اضافه کنیم که در چارچوب این مکانیسم سازمان‌یابی (کنش‌گران جنبش پیشگامان) علاوه بر اینکه ساختار تشکیلاتی صورت تطبیقی پیدا می‌کند (نه دگماتیستی و نه انطباقی) و علاوه بر اینکه پروسه تکوین و حرکت تشکیلات صورتی تکوین یافته از پائین دارد از همه مهمتر اینکه «تمامی شوراها و ارگان‌ها در محدوده فعالیت خود و در چارچوب برنامه و اهداف و اساسنامه و مرامنامه جنبش پیشگامان مستضعفین ایران از حق تصمیم‌گیری برخوردار می‌باشند.»

باری، در یک جمع‌بندی کپسولی در خصوص مکانیزم سازمان‌یابی کنش‌گران جنبش پیشگامان در این شرایط می‌توانیم رویکرد خودمان را در این رابطه برای کنش‌گران جنبش پیشگامان در این شرایط (از اعماق روستاها تا شهرها و مراکز استان‌ها و تا مرکز) به این ترتیب فرموله نمائیم:

الف – اساس و بن مایه و پایه سازمان‌یابی کنش‌گران جنبش پیشگامان باید «صورت شورائی، آن هم در شکل شوراهای خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین و مستقل از جریان‌های جامعه سیاسی داخل و خارج از کشور از راست راست تا چپ چپ، داشته باشند». به بیان دیگر اعضاء هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین کنش‌گران جنبش پیشگامان، به هیچ وجه نباید وابسته به جناح‌های حکومتی و یا جریان‌های جامعه سیاسی داخل و خارج از کشور باشند.

ب - «هسته‌های شورائی یا همان هسته‌های دینامیک خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین کنش‌گران علاوه بر اینکه بن مایه تشکل جنبش پیشگامان مستضعفین ایران می‌باشند، محل بروز قدرت اراده جمعی، تصمیم جمعی، تاکتیک جمعی و انتخاب جمعی کنش‌گران جنبش پیشگامان مستضعفین ایران نیز می‌باشند.»

ج - «در هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و مستقل (از حاکمیت و مستقل از دیگر جریان‌های جامعه سیاسی در داخل و خارج از کشور) جنبش پیشگامان مستضعفین ایران عمل مستقیم در عرصه دموکراسی مستقیم و مشارکتی بین کنش‌گران به بهترین وجهی مادیت پیدا می‌کند.»

د - هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین کنش‌گران جنبش پیشگامان، با عنایت به اینکه «این شوراها بر پایه مکانیسم دموکراتیک در چارچوب تشکل کشوری جنبش پیشگامان مستضعفین ایران، چه در عرصه عمودی و چه در عرصه افقی و در پیوند و رابطه تنگاتنگ با کنش‌گران جنبش‌های دینامیک اجتماعی و اعتراضی و اعتصابی مطالبه‌محور مدنی و صنفی و سیاسی، خودجوش و خودسازمانده و خودرهبر و تکوین یافته از پائین، شکل گرفته‌اند، علی هذا، این هسته‌های شورائی می‌توانند به عنوان بازوی اجرائی جنبش پیشگامان مستضعفین ایران در راستای اجرائی کردن استراتژی آگاهی‌بخش و جنبشی با رویکرد اصلاح انقلابی یا انقلاب اصلاحی و انجام وظایف راهبری و آگاهی‌گری و گفتمان‌سازی و سازمان‌یابی کنش‌گران اردوگاه عظیم مستضعفین بالنده جامعه بزرگ ایران درآیند.»

ه – «تنها توسط هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین به عنوان بن مایه زیرساختی تشکیلات جنبش پیشگامان مستضعفین ایران است که کنش‌گران جنبش پیشگامان می‌توانند به صورت دموکراتیک و در بستر دموکراسی مشارکتی و دموکراسی مستقیم اعمال قدرت بکنند»، یعنی می‌توانند هم انتخاب بکنند و هم انتخاب بشوند و هم تصمیم بگیرند و هم تصمیمی را لغو بکنند و هم گزارش بدهند و هم گزارش بگیرند و هم تاکتیک‌های اجرائی خودشان را در چارچوب تحلیل مشخص از شرایط مشخصی که در آن به سر می‌برند انتخاب بکنند.

و - «هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین به عنوان پایه بنیانی تشکیلات پایدار و توده‌ای جنبش پیشگامان مستضعفین ایران، چه در عرصه عمل و نظر و چه در عرصه تکوین لازم و واجب و ضروری است که مستقل از حکومت و جناح‌های درونی حاکمیت و جریان‌های جامعه سیاسی داخل و خارج از کشور از راست راست تا چپ چپ باشند.»

ز- «پتانسیل و توانمندی کیفی و کمی هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و مستقل و تکوین یافته از پائین به عنوان بن مایه تشکیلات جنبش پیشگامان مستضعفین ایران، خود نشان‌دهنده درجه سازمان‌یابی و قدرت کنش‌گران جنبش پیشگامان مستضعفین ایران می‌باشد، همچنین نشان دهنده قدرتی است که کنش‌گران جنبش پیشگامان در هر لحظه می‌توانند به میدان بکشانند و می‌توانند قدرت خودشان را حس بکنند و با اتکا به آن می‌توانند به دنبال تغییر توازن قوا در عرصه میدانی باشند». پر پیداست که کنش‌گران جنبش پیشگامان، «تنها در شرایطی می‌توانند قدرت جمعی خود را حس کنند که بتوانند آن قدرت را بطور عینی در عرصه راهبری و آگاهی‌گری و سازمان‌یابی کنش‌گران جنبش‌های اجتماعی و اعتراضی و مطالبه‌محور صنفی و مدنی و سیاسی تکوین یافته از پائین به نمایش بگذارند.»

ح - «در هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و مستقل و تکوین یافته از پائین به عنوان پایه تشکل جنبش پیشگامان مستضعفین ایران، توسط دموکراسی مشارکتی و دموکراسی مستقیم، اصل برابری میان آحاد کنش‌گران جنبش پیشگامان تأمین می‌شود» و همچنین در این تشکیلات و سازماندهی «بر پایه تلفیق تشکل هرمی و شبکه‌ای در دو عرصه فضای واقعی و فضای مجازی، هسته‌های شورائی می‌توانند ظرفیت خودشان را به نمایش بگذارند تا بتوانند ابراز وجود سیاسی در راستای به میدان کشانیدن کنش‌گران جنبش‌های اجتماعی خودجوش و خودسازمانده و خودرهبر و مستقل تکوین یافته از پائین بشوند». یادمان باشد که در رویکرد جنبش پیشگامان مستضعفین ایران از آغاز الی الان (از سال 1355 الی الان) «تشکل شورائی بر پایه تلفیق سه نوع دموکراسی مستقیم و دموکراسی مشارکتی و دموکراسی نمایندگی (به جای مکانیسم سانترالیسم دموکراتیک) تنها شکل تشکل پایدار و ممکن در جامعه استبدادزده و فقه‌زده و توده‌وار و در اختناق سیاسی تحمیلی کشور ایران تعریف شده است.»

ط - جنبش پیشگامان مستضعفین ایران از آغاز الی الان (از سال 1355 الی الان) پیوسته بر این باور بوده است که «تشکل و سازمان‌یابی بر پایه هسته‌های شورائی خودجوش و خودسازمانده و تکوین یافته از پائین خود بهترین نوع تشکلی است جهت امنیت رهبران و سازمان دهندگان و کنش‌گران جنبش پیشگامان و همچنین بهترین تشکل تکوین یافته از پائین است که جنبش پیشگامان مستضعفین ایران می‌تواند توسط آن دامنه حرکت خودش را توده‌ای و فراگیر بکند.»

ادامه دارد